Åyneu [n.pl.] ancyin ptit ban del Walonreye, e F. Ayeneux, rebané avou Soûmagne. Disfondowes: èn Ågngneu, a Êgneu; Vîs scrijhas: Astanid (888), Astaneit (966), Asneit (1050). Etimolodjeye: bodje (latén & tîxhon) "asta" (pitit bwès, pitit baston, lance di sôdård, rl a: estale), cawete -oe (dizo disfondowe -eu), ristitchî N grammaticå; bwès di ptits åbes. rl a: Asnoe, Esneu.

Pus di racsegnes sol pårteye eciclopedeye: Åyneu