Ôdegne [n.pl.]

1. ancyin ptit ban del Walonreye, e F. Odeigne, rebané avou Manhé

2. hamtea d' Oufet, so plaece en Ôdegne.

Vîs scrijhas: Aldanias (740), Oldanies (1130).

Etimolodjeye: pitit no Aldo, cawete latene -ania (da Aldo).

Pus di racsegnes sol pårteye eciclopedeye: Ôdegne, Ôdegne (Oufet)