årchele [f.n.]
1. håre.
2. coxhete di så.
Coinrece aschate walon picård.
| årcheler
I. [v.c.] loyî avou ene årchele. Årcheler des shabots.
II. [v.s.c.]
1. hårdaxhî. Dj' a ddja bén archelé åtoû d' ça, et gn a co rén ki va (ramexhné pa Carlier & Bal).
2. fé tos les mestîs. Il a ddja archelé dins totes sôres d' afés (ramexhné pa Carlier & Bal).
Etimolodjeye: vî lussimbordjwès "hard" (pitit fyi toirtchî) (rl a: håre, håde), avou candjaedje D -> C (rl a: hårkea). Coinrece aschate walon picård.
| årcheleu, årcheleuse [o.f.n.] djin ki årchele (k' overe sins metôde, ki fwait ene miete tos les mestîs).