ônea [o.n.]

1. e latén sincieus Alnus spp. åbe del famile des beyôles, ki crexhe sol boird des aiwes. On côpe les ôneas po fé des bwès d' fosse. Avou do bwès d' ônea, on fwait des shabots. I vikéve avou s' sour, e li ptite cinse k' est acwateye å boird del Yene, padrî troes vîs ôneas tot tchabotés (M. Hicter). Gn a deus agaesses ki djouwèt al copete des ôneas (S. Fontaine). >> carote d' ônea: minousse di l' ônea, ki poite ses sminces. F. châton de l'aulne. >> may d' ônea, dji t ' dilai (may d' ônê, dji t' dilê): uzance di planter, e moes d' may des ptits åbes (lomés des may) divant l' ouxh des cmeres, et k' tchaeke sôre d' åbe a ene sinifiance, vochal: on n' vout pus rwaitî ci crapåde la. >> moxhon d' ônea: rl a: moxhon. >> moxhe d' ônea: rl a: moxhe.

2. bwès di ci åbe la. >> L' ônea erprotche å frinne d' awè vindou si åme å diale por lu polou broûler vete: paski li frinne broûle åjheymint, minme plin d' seuve, dabôrd ki l' ônea prin målåjheymint, cabén estant tot setch (J. Coppens).

Disfondowes: ônê, ôⁿnê, on.nê, ônia, ounia, ôlnia, ôrnia, ôrgna. ôⁿnia.

Etimolodjeye: bodje latén "alnus" (minme sinse), cawete raptitixhante -ea, li no do ptit åbe divnant li seu corant no.

| ône [o.n.] (v.v.m.) ônea. >> L' abiye d' Ône: no d' plaece di Mårcinele. >> e ls ônes, el Zône: no d' plaece di Måmdey. rl a: Zône.

| Lônê, Dèlônê [n.dj.] nos d' famile del Walonreye, e F. Launay, Launet, Delaunay, De Lausnay, Delannay.

Etimolodjeye: no d' provnance do payis d' Lidje et d' Årdene (dè l' ônê).

Omonimeye:

• ône (f.n.; viye mezeure)
• Ône (comene d' Ône)

Parintêye:

• ônoe (bwès d' ôneas)