Buhô / Bhô [n.pl.] ancyin ptit ban del Walonreye, e F. Beho, en Alm. Bochholz, rebané avou 6672 Govi; limero diyalectolodjike: [B 34]; vî limero del posse: 6672. Ortografeye disfondowe UCW pol posse: (a) Phô. lingaedje do payis: lussimbordjwès apus ki Cmanster. Hamteas di Bhô: Oûte (F. Ourthe, luss. Ourt); Deyfeld. Istwere: Dizo l' Ancyin Redjime, les teres di Bhô estént pårteyes inte li Cour di Tommen eyet l' Conteye di Såm°, mins Deyfelt esteut on fî del signeurreye d' Ouren. Inte 1830 et 1920, Buhô fourit li seu viyaedje bedje tîxhon-cåzant foû do payis d' Årlon, mins les djins avént-st aprin l' walon po djåzer avou les cis di Cmanster, k' a stî on boket del kimene di Bhô disk' a 1977. Dispu 1930, li madjorité s' a rclamé francofone oficirmint. Di 1940 a 1944, Buhô, mins nén Cmanster a stî tchôkî d' foice dins l' 3inme Reich. A vey: l' eglijhe avou l' clotchî a balusse, et des meubes sicultés pa J.G. Scholtus di Bastogne di 1713 a 1724. Les rcoloriaedjes ont stî fwaits e 1956 pa L.M. Londot. Disfondowes: B(u)hô / Phô; Bëhô, / Phô. Vîs scrijhas: Bocholt (1135), Boecholte (1446). Etimolodjeye: tîxhon bôk-holt (fayi, bwès d' fås), rl a: Buhogne.

Pus di racsegnes sol pårteye eciclopedeye: Buhô