Caizer

I. [n.dj.] impreu d' Almagne. Li Caizer aveut disfindou d' djåzer francès; ça fwait k' Nicolas Pietkin a prêtchi åzès djins e walon (M. Brisbois). Li Caizer aveut siné ene påye la k' i s' egadjive a n' nos nén evayi; mins i dirè après ci n' est k' on boket d' papî po-z esprinde li feu (E. Sullon). End a s' sô eto, et ostant k' el Caizer piede li guere, dabôrd k' ele finixh. (E. Wartique & E. Thirionet).

II. [o.n.] onk ki s' codût tot spotchant tos les cis ki n' tuzèt nén come lu. Eco ene pike da Vandenbrande, li Caizer flamind, dandjreus (J.Cl. Somja).

Etimolodjeye: calcaedje riwalonijhî di l' almand Kaizer (minme sinse).

| caizerlik

I. [n.dj.]

1. sôdård otrichyin di 1792. >> Do tins des Caizerliks: do tins des Revolucions (1790-1795).

2. sôdård almand del guere di 1914-1918 (ki siervént l' Caizer Wiyåme II). Li mot d' ôre esteut: "Moirt ås Caizerliks ! S' i sayèt d' passer, c' est d' les maker la !" (J. Leruth).

II. [o.n.] traitaedje d' ene djin k' on n' voet nén voltî. Taijhe tu, laid caizerlik ! Loukîz a: sarazin.

Etimolodjeye: calcaedje riwalonijhî do neyerlandès "keizerlijk" (batayon do Caizer).

• Dipus d' racsegnes so Wiyåme II, li Caizer d' Almagne el guere di 14.
• Dipus d' racsegnes so les Caizerliks.