Cozake

I. [n.dj.]

1. peupe del Mîtrinne Urope et del Rûsseye. F. Cosaque.

2. djindåre u sôdår del Rûsseye, ey eto del Pologne, eployî po fé les laids ovraedjes (touwaedje di revinteus, evnd.). Loukîz a houzå.

II. cozake [o.n.] onk ki n' est honteus d' rén, et k' endè fwait vey a tertos. La on cozake, la ! On dit eto : afronté. F. effronté. >>  esse li cozake di: esse el prumire lene po disfinde ene idêye, on pårti, tot riskant gros. Les Walons ni dvèt nén esse les cozakes del Froncofonreye. F. être le tirailleur sénégalais.

Etimolodjeye : tatår quzzaq (wåleu, rôlî u ome lidje), pal voye do rûsse et d' l' almand.

• Dipus d' racsegnes so les Cozakes