Dinêye / Dnêye [n.pl.] ancyin ptit ban del Walonreye, e F. Denée, rebané avou Anyêye. >> èn nén esse di Dnêye: esse pice-crosse, èn nén dner voltî ene dringuele (djeu d' mot inte "Dinêye" eyet "dinêye"). Les matantes ni vlèt nén ki Pitit boeve del bire; o, nén pask' ele ni sont nén di Dnêye et k' elle î waitèt d' trop près, mins pask' i paret k' il åreu trop di sonk et k' ça n' lyi våt rén. (J. Calozet). Disfondowes: Dinéye / Nnéye. Etimolodjeye: walon dinêye (tere dinêye a ene sakî).

Dipus d' racsegnes so Dnêye