Fleuru [n.pl.] ancyin ptit ban del Walonreye, e F. Fleurus, divnou intité.
Disfondowes: Fleuru, Flërû, Fleurë, Flunru, Flunrus'; vîs scrijhas: Fleuru (1120), Flerius (1120), Flerues (1185).. batreyes di Fleuru sacwantès batreyes e 1622, 1690, 1794. >> fé Fleuru: tot distrure. >> Fleuru dins m' vicåreye: tite d' on live di sovannces da H. Pétrez.
Etimolodjeye bodje tîxhon "flethar" (sayou), avou ene cawete tîxhone "-uth" ou ene cawete latén "-osum (bwès d' sayous).
| Fleuruzyin, Fleuruzyin [n.dj.] onk (ene) di Fleuru.
| Fleurijhoû, la-minme: Fleurdjou [n.pl.] plaece di Fleuru.
Etimolodjeye : cawete -ijhoû.