Hesta [n.pl.] ancyin ptit ban del Walonreye, e F. Herstal, divnou intité.

Vî scrijhas : Cheristallius (718), Haristal (777).

Etimolodjeye : Etimolodjeye : aplacaedje di deus mots tîxhons "harja" (årmêye) + "stal" (sitåve), sitåve di l' årmêye.

| Hestatî, Hestatresse [n.dj.] onk (ene) di Hesta. Tchårlumagne, c' esteu-st on Hestatî (D. Boverie).

Disfondowes: Hestatî, -resse, Hestalî

• Dipus d' racsegnes sol rebanêye comene di Hesta.
• Dipus d' racsegnes so l' ancyin ptit ban d' Hesta.