Sambe [no d' aiwe, todi eployî sins årtike] aiwe ki prind sourd e France, ki court e Payis d' Måbeuje (e France), pu d' Tchålerwè (el Walonreye), et-z egoliner e Mouze a Nameur. Tchaeke djoû, c' est on djoû d' moens a viker: rén po rapåjhî, el nofradjî s' neyant dins l' noere Sambe (A. Gauditiaubois). Doûceur di crever, s' aflani, sot, percé sot, å boird di Sambe (A. Gauditiaubois). Deus djoûs après, on li rtrovéve dins Sambe (J. Schoovaerts). F. la Sambre.

| sambrece [o.n.]

1. batea ki naivyive so Sambe, divant k' ele ni soeye canalijheye, avou on betchou nez, et plate di fond.

2. batea ki poite les martchandeyes so les ptitès corantès aiwes. On dit eto: bilande F. péniche..

| Sambwezî, Sambwezire [n.dj.] sakî k' a si måjhone astok di Sambe.

Mots d' aplacaedje :

• Eter-Sambe-et-Mouze

• Dipus d' racsegnes soSambe
• Dipus d' racsegnes so les sambreces