Soûmagne [n.pl.] 1. ancyin ptit ban del Walonreye, e F. Soumagne, divnou intité, avou novea limero del posse 4630; limero diyalectolodjike: [L 95]; vî limero del posse: 4634. >> ban d' Soûmagne: Soûmagne avou: Li Bascule, Cerexhe-Heuzeu, Evgnêye, Mélin, Mitchrou, Tegnêye. >> Hamteas d' Soûmagne: So Bwès-l'-veke (e F. Bois-l'Evèque); a Fetchî (e F. Fecher); sol Maireu (e F. Maireux); Rafhé (e F. Rafhay); å Vevî (so plaece: Vivî, e F. Vivier); Werdjîfosse (e F. Wergifosse). >> nos di des plaeces di Soûmagne: e Bådrihåye (so plaece: Baudrihâye); sol Ladrêye; so li Rneubwès; Li Tier Magnri (so plaece: lu Tchinr Magn'ri). 2. rixhot ki passe al minme plaece. L' intité d' Soûmagne dins l' eciclopedeye. Etimolodjeye: bodje gayel "sulm" (noeråte, bôjhleuse tere), rl a: Såm; rl a: Smud. Vîs scrijhas: Solmania (915), Soumagne (1264). | Soûmagnåd, e, so plaece Soûmagnârd [o.f.n.] li ci (cene) ki dmeure a Soûmagne.

Pus di racsegnes dins l' pårteye eciclopedeye: Soûmagne, Soûmagne (aiwe)