Spå; so plaece: Spâ [n.pl.] ancyin ptit ban del Walonreye, e F. Spa, divnou intité, sins rebaner d' ôtes viyaedjes. >> prindes les aiwes a Spå: aler sacwants djoûs a Spå po s' î medyî tot boevant d' l' aiwe. Li martchand d' lokes ni s' dotéve waire ki ç' djoû la, il aveut croejhé l' voye del rinne ki rivneut d' aveur prin les aiwes a Spå (J.P. Dumont). >> boesse e bwès di Spå: boesse di bwès avou des desséns dsu, vindowes come sovnis ås cis k' alént prinde les aiwes, foirt al môde ås 17inme et 18inme siekes. >> aiwe di Spå ki spite: aiwe ki spite, saetcheye a Spå; rl a: sipå. F. eau gazeuse. >> rivni di Spå: dire åk di biesse. Ene cwè ?:: Bén ene buze ås vôtadjes ! on direut ki vs rivnoz di Spå, don, vos ! (J. Calozet).

Disfondowes: Spau, Spâ, Spa; vîs scrijhas: Spaas (1274), Spasse (1215), Spaz, Spausse (1315).

Etimolodjeye: latén "spatium" (sipace, clairisse, vude sitindêye dins on bwès).

| Spådwès, Spådwesse [n.dj.] dimanant(e) a Spå. Ça fwait k' c' est ene victwere po les Spådwès et ene dobleure pol Prince-Eveke (D. Droixhe, rat. pa L. Mahin). F. Spadois.

Disfondowes: Spâdwès (esse), Spaudeus(e), S(i)paudwès (esse).

Etimolodjeye: bodje Spå, cawete -wès (modiene) metowe po -oes (ricovrant li disfondowe "Spaudeu"), lete di beloyance D.

dipus d' racsegnes so Spå