Tîle [no d' aiwe] aiwe, e F. la Dyle., e Ny. de Dijle.ki prind sourd a Tiyi, raiwî l' Såt Tavlene. Ele riçût l' Ône, pu l' Trén, pu egoline e payis Flamind (Lovén), po s' maxhî a l' Escô. Disfondowes: Tîle, Dîle; Vîs scrijhas: Thilia (1008). Etimolodjeye : erî-rfwait gayel tilo (bigåd, purea).

Minme sourdant etimolodjike:

• Tîlsene (veye di Flande, e Ny.Dilsen.

• Dipus d' racsegnes so Tîle