Trouk, Trouke

I. [n.dj.] peupe del Mitrinne Azeye, k' ont abroké so l' Impire romin do Levant, et divni zels-minmes on grand impire, k' a evayi cåzu l' mitan d' l' Urope e 16inme 17inme sieke. C' est po plorer do oyi dire Di kéne môde et di kéne manire Les Trouks ont traityî les crustins Disk' a Viene totåvå li tchmin (Paskeye do sidje di Viene).

II.

1. trouk(e) [addj., todi padrî] a vey avou les Trouks. F. Turc.

2. trouk [o.n.] lingaedje oficire del Tourkeye.

| Tourkeye [n.pl.] payis do Près-Levant, k' a on boket eto so l' Urope. F. Turquie.

Mots d' aplacaedje.

• poes d' Trouk.

• Dipus d' racsegnes sol Tourkeye.
• Dipus d' racsegnes sol lingaedje trouk.
• Dipus d' racsegnes so Impire des Trouks.