Vûcir [o.n.] Bijhe (pont cardinål metou ådzeu so ene mape). C' est ene tchambe metowe a vûcir: c' est po-z î edjaler.

Disfondowes: Vûciél, Vûcîl, Voûcîl, Vûcîr.

Etimolodjeye: mot d' acolaedje addjectif + no: vû + cir, plaece do cir k' est todi vude, wice ki l' solea n' va måy.