Wåve [n.pl.] veye del Walonreye, e F. Wavre, divnowe intité.

>> aler a Wåve: aler a råwe, tot djåzant d' on tchet, u d' ene djin (a cåze d' ene rishonnance Wåve / råwe). >> a Wåve, Mareye: xhinaedje do breyaedje des tchets a råwe.

Disfondowes: Auve [ôf'], Wauve [wôf']. Vî scrijha: Wauera (1050), Waure (1123), Wawera (1140), Wavera (1150).

Etimolodjeye: erî-rfwait gayel "aba" (aiwe), "wabero" (ri); rl a: Wavreye.

Dipus d' racsegnes sol comene di Wåve Dipus d' racsegnes sol veye di Wåve