Zabele [n.dj.] pitit no d' feme del Walonreye, e F. Isabelle. Dj' a tot m' coir k' est bagueu d' ivier, di froed, d' djalêye, Mins dji m' vos va rtrover, vos m' ertchåfrez, Zabele (J. Nihoul). | Zabea [n.dj.] (v.m.) pitit no d' ome del Walonreye, e F. Isabeau. | zabea [o.n.] (v.m.) 1. ploreu(se) d' etermint, ki s' meteut divant l' coirbiyård. F. pleureur (euse). >> Ploroz, zabea, vla l' doû k' eva: dijhêye pol ploreu kimincî ses dislamintaedjes. 2. a) feme di rén. Ene Magrite, ene beguene, on zabea frént danser l' diale dins on boestea. F. gourgandine. b) grande biesse di feme. F. grande niaise. Disfondowes: zabê, zabia. Etimolodjeye: pitit no divnou cmon no.