abé [o.n.]

1. tite diné å mwaisse-moenne ki diridje ene abeye. >> c' est ofice d' abé: Gn a bråmint a boere et a magnî. Franwal: ahåyant po: gueuleton.

2. no metou divant l' no d' on curé. C' est l' abé Mouzon k' a enondé l' walon e scole dins l' Lussimbork.

3. no po-z atôtchî u po djåzer ces djins la. L' abé n' serè nén la po l' Libråmonissime di ciste anêye chal.

| abêsse [f.n.]

1. feme ki diridje ene abeye po femes. >> esse cråsse et lådje come ene mere abêsse u: aveur on cou d' mere abêsse: esse grosse tot djåzant d' ene feme.

2. sôre di grosse ceréjhe (grosse come ene mere abêsse), ki croxhe ezès dints, foirt soucrêye. Il ont codou leus noerès abêsses. F. guigne noire >> di Mouland u grosse abêsse: ene des meyeutès sôres d' abêsse.

Disfondowes: abêsse, abèsse.

| abeye 1 [f.n.] måjhon di rlidjeus moenné pa èn abé ou ene abêsse. F. abbaye, monastère. >> ene måjhon come ene abeye: ene foû grande måjhone. >> abeye d' Ône, del Våmneute, di Sint-Houbert: sacwantès abeyes del Walonreye. >> ås Abiyes: no d' plaece d' Opont.

Disfondowes: abîye, abî, abi, abèye, abêye, abé.

abé: L' abé Tartagon s' aprestêye a dire messe (dessinaedje da Mittéï, divins: Letes di m' molén).

abeye: L' Abeye d' Ône, a Gozêye. (portrait hacné sol Daegntoele).