abôrer (codjowaedje) [v.s.c.] ariver tot d' on côp, waeraxhmint. Ça n' a dabôrd sitî k' sacwantes flotcheyes; mins ossu rade k' ele s' ont yeu dné l' mot, elle ont tertotes abôré come des såvadjes (L. Somme). On dit eto: abroker, abizer. F. se précipiter.

Tcherpetaedje : viebe bôrer, betchete a- d' aprepiaedje