abaiti (codjowaedje) s' abaiti [v.pr.] si rinde conte. Dj' esteu so voye po Vervî cwand dji m' abaitixha k' dj' aveu rovyî mes çanses (J. Wisimus). I vneut do passer houte do viyaedje di Tcherin K' adon i s' abaitixha ki l' esteut shuvou d' on gros tchén (L. Nissen). On côp d' ouy sol mape et dji m' abaitixh ki ça n' esteut nén å prumî wé k' i faleut tourner sol hintche mins å deujhinme (L. Hendschel). Dji m' end a abaiti biesmint (ramexhné pa M. Francard). On dit eto: s' aporçure. F. s'apercevoir, s'aviser.

Etimolodjeye : bodje latén "batare" (esse å lådje), betchete a-.

Minme bodje etimolodjike :

• båker