abate (codjowaedje) [v.c.] fé tchaire. F. "abattre".

| abataedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "abate". F. "abattage".

| abateu, abateuse u abatresse [o.f.n.]

1. (mot d' houyeu) li ci ou l' cene ki abate li tcherbon. On dit eto: ovrî al voenne.

2. li ci ou l' cene ki touwe les biesses a l' abatwer. On dit eto: axhoreu, touweu, tokeu.

3. bokion k' abate ås åbes; rl a: kitaeyeu.

4. li ci ou l' cene ki abate les fruts, les costrujhaedjes, evnd. Ene fameuse abatresse d' ovraedje. C' est on fameus abateu d' beyes. >> Il a on bea côp d' abateu: tot cåzant d' on bon djouweu am tapreye a l' åwe.

| abatrece [f.n.] grosse hepe po-z abate ås åbes. F. cognée.