aberteke [f.n.]
1. plaece k' on-z afitche les avis administratifs (les abanaedjes, pårt di bwès, racloyaedje des tchéns po l' må d' araedje, evnd.) a l' eglijhe, al måjhon comene. Gn a èn avis a l' aberteke ! Li feye Catin est a l' afitche a l' aberteke (P. Defagne). rl a: cri d' peron. F. valves, panneau, boîte, tableau d'affichage.
2. boket d' ene gazete, d' ene waibe Etrernete, k' on-z afitche les noveles. Noste aberteke est rapontieye cåzu totes les samwinnes. >> franke aberteke: plaece d' ene gazete, waibe Etrernete, wice k' on pout dire li sinne, sins trop di ratna. F. tribune libre, forum. Sol franke aberteke "Toudi", ki des bokets sont cobén rprin pal rivuwe do minme no, gn a kécfeye des raloyisses ki vnèt dire li leur (L. Mahin). >> L' Aberteke: Prumire gazete e walon so Etrernete, adjinçnêye pa Lucyin Mahin, k' a-st askepyî e 1997, tot cminçant pa rexhe totes les samwinnes, pus, dizo l' cogne d' ene vraiye rivuwe did so les fyis, tos les moes.
3. gazete d' on grand botike k' on-z î mete çou k' est e rclame. F. dépliant, journal publicitaire. >> esse a l' aberteke: esse e rclame. Les tåves di plastike di campigne estént a l' aberteke å Cora. F. en promotion, en discount. Disfondowes: abertèke, aberdèke, lamberdèke, apertèke, burtèke, aburtèke. Pc bertèke.
Etimolodjeye: sustantivaedje d' ene ratourneure "a berteke" (metou a berteke, afitchî a l' eglijhe). rl a: afé, alére, adire. Coinrece Coûtchant walon, Djivet.
