{{Wiccionaire-motî|abeye}}
abeye 2
I. [adv.] rade. Vinoz abeye, li tram est la. I fåt ndaler abeye. Abeye! li trin va ndaler. Abeye foû d' chal ! Abeye evoye ! F. vite, rapidement.
>> rade et abeye: repetaedje po refoirci. Il a fwait ça rade et abeye. F. très rapidement, prestement.
>> abeye abeye u: å pus abeye u: a l' pus abeye: foirt raddimint. Fé ene sacwè å pus abeye. F. le plus vite (rapidement) possible.
II. [addj.] ki va rade et ki fwait bén. Il est abeye po fé si ovraedje. Gn a des ovrîs abeyes et des tchicoteus. Loukîz a : [[Motî:adjete|adjete]], [[Motî:adroet|adroet]]. F. habile, expéditif, actif, diligent, prompt, adroit.
>> Li bon feu fwait l' abeye meskene: cwand gn a on bon feu, li meskene va pus rade po-z aprester a magnî.
| abeymint u
abeydimint [adv.] d' ene abeye manire. La èn ovraedje k' a stî abeymint fwait. Il a saiwé abeymint. Loukîz a [[Motî:adjetmint|adjetmint]]. F. promptement, vivement, activement, habilement.
== Disfondowes ==
;abeye : abèye, abîye, abêye, abîe.
;abeymint : abèymint, abîymint, abîmint, abêymint.