aboird [o.n.] plaece metowe divant d' intrer ene sadju.Cisse måjhon la n' a nén des beas aboirds, ele ni s' vindrè nén bén. F. abord. | d' aboird [aloyrecire] po cmincî. D' abôrd, nos alans mindjî. F. tout d'abord. Etimolodjeye : bodje boird, avou l' betchete d' aprepiaedje a-.

Parintêye:

• aboirder
• raboirder

Minme sitok etimolodjike

• dabôrd