adire 1 [v.s.c.] ès leyî adire: accepter ene sacwè, après aveur balziné lontins. Dji m' a leyî adire po ç' martchî la. Tant pus nicdouyes estént i, ces djins la, po s' leyî adire po on Hitler (W. Bal). F. se laisser convaincre, fléchir.

Etimolodjeye: viebe dire, betchete a- (fé dire).

Omonimeye :

• adire (o.n.; diferince)