adjnoyî [v.c.] fé mete a djnos. Il adjnoyèt l' chamô, et l' epater avou ene coide ki passe dizeu l' cô. s' adjnoyî [v.pr.] 1. si mete a djnos. 2. ployî li djno divant on rwè, dins on eglijhe, po mostrer k' on s' ricnoxhe come pus ptit. rl a: asglignî, adjeni. Disfondowes: agn'gnoyî, agn'gnoyi, agn'gnoler. Coinrece Payis d' Dinant & Bassårdene. | adjnoyaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion et si rzultat) po les viebes "s' adjnoyî" u "adjnoyî", copurade: a) po s' baxhî; F. agenouillement. b) dins on djesse rilidjeu u d' foirt respet. F. génuflexion, prosternation. Disfondowes: adgnoladje, agngnoladje, agn'gnoyadje.

Motî:adjnoyi.jpg

adjnoyî: Il adjnoyèt l' chamô, et l' epater avou ene coide ki passe dizeu l' cô (poitrait saetchî pa Lucyin Mahin).