adroet, adroete [addj. todi padvant & o.f.n.] 1. ki sait bén bouter d' ses mwins. F. adroit. 2. ki va bén. Li vî tchén s' aporçuva ki si oda, nawaire si adroet, si såvéve e vint ([[H.T. Maron]]). F. efficace. Etimolodjeye : bodje [[Motî:droet|droet]], [[betchete a-]]. | a l' adroet di [divancetire] ki rwaite, djusse divant. On dit eto : [[Motî:droet|å droet di]]. Dj' aresta l' oto a l' adroet do pont. ([[Robert Mathieu]]). F. en face de. Droet parint : * [[Motî:må-adroet|må-adroet]]