afûler
I. [v.c.]
1. s' ewalper l' tiesse ou l' coir avou on mousmint. Afûlez vs comifåt, li bijhe hagne. Afûlez l' efant e s' lét. >> afûler si cote: rimonter s' cote pa dsu l' tiesse.
2. agadler. Il est afûlé come on barakî.
3. rascovri (çou k' on-z a semé, des plantes) d' ene coûtche di strin, evnd. Afûlez vos céleris, i va djaler.
II. [v.pr.]
1. si rascovri, s'ewalper bén fond dins on mousmint. S' afûler dins ses linçoûs.
2. s' abiyî, s' atitoter. I s' afûle todi come on sot. I s' a bén afûlé. On dit eto: s' arindjî.
Parintêye: