aflåwi (s' aflåwi) (codjowaedje) [v.pr.]

1. divni pus flåwe. Les poennes aflåwixhèt ostant ki l' fwin. Li guere nos a-st aflåwi tertos. F. s'affaiblir.

2. ariver a s' coron, tot djåzant d' ene loumire, d' ene såjhon. Setimbe s' aflåwixheut et conter ses dierinnès eures (Guillaume Smal). F. faiblir, décliner.

3. diflouwi (po ene fleur).

| aflåwi, aflåweye [addj.]

1. k' a divnou flåwe. Li malåde est aflåweye.

2. k' a pierdou di s' foice, tot djåzant d' on microbe k' on s' è sieve po eplocta°. Eplocter, c' est piker ene biesse u ene djin avou èn aflåwi microbe. F. atténué.

| aflåwixhant, aflåwixhante [addj.] k' aflåwixhe.

| aflåwixhaedje [o.n.] accion eyet si rzultat pol viebe "aflåwi". L' aflåwixhaedje do coir, del vuwe, del vwès.

| aflåwixmint [o.n.] aflåwixhaedje.