aflaxhî (codjowaedje) [v.c.]

1. fé toumer setchmint aviè lu. Li cwefeu vos lyi aflaxhe ses pwels di ramon come s' i fåtchreut del blé (B. Genaux). F. abattre.

2. Rinde sins exhowe. Nos avons ene tchance k' ele ni boerlêye nén, s' elle a stî aflaxheye på medicamint (C. Tombeur). F. abattre, sonner, démollir, détraquer..

II. s' aflaxhî [v.pr.] si vni abate. Rozaleye, c' esteut come li dierin åbe d' on bwès ki s' aflaxhe cwand il est trop vî et tot dmagnî (Emile Gilliard). On dit eto: s’ avadjî. F. s'affaler, s'effondrer, s'allonger.

Tcherpintaedje : viebe flaxhî, betchete a- d’ aprepiaedje.

| aflaxhî, aflaxheye [addj.] disbåtchî, sins exhowe, aflåwi. Esse aflaxhî påzès poennes, pal maladeye.

| aflaxhaedje [o.n.] accion et si rzultat pol viebe aflaxhî.

| aflaxheu, aflaxheuse [o.f.n.]

1. onk ene k' aflaxhe tot.

2. dji ki s' vante tot discåzant les ôtes.