aguintchî (codjowaedje)

I. [v.c.] må abiyî (ene sakî). Kî çki vos a-st aguintchî insi?

II. s' aguintchî [v.pr.] si må moussî. F. s'accoutrer.

Etimolodjeye : viebe fwait so guintche avou l' betchete a- (si moussî a guintche).

|aguintchî, aguintcheye [addj., purade padvant] må ecayté. Elle est todi bén må aguintcheye. Waite on pô come vo l' la co aguintcheye! Dj' aveu todi stî aguintchî dins des gros sårots pus rade ki moussî avou del dintele (L. Hendschel). F. accoutré, (mal) vêtu.

|aguintchmint [o.n.] laide manire di s' moussî. F. accoutrement.

|aguintcheure [f.n.] musmints må arindjîs. F. accoutrement, défroques, nippes.

Près parint :

• aguintchter, aguintchner