ahener ([[Codjowaedje bouter|codjowaedje]]) [v.c.] (mot d' cinsî) 1. greter ene tere avou des [[Motî:îpe|îpes]], on rustea, u ds ôtès usteyes, divant del semer, po dismantchî les rukes. Li tere est hole, i gn a nén des groumiotes, i gn årè nén mezåjhe di l' ahener. rl a: [[Motî:brijhî|brijhî]], [[Motî:ringyî|ringyî]], [[Motî:rusteler|rusteler]]. F. herser, ratisser. 2. (dins on corti) rascovri les grinnes ki vnét d' esse semêyes avou del fene tere. 3. bouter fer, ovrer durmint. F. peiner. Etimolodjeye: viebe "[[Motî:haner|haner]]" (shofler, tot stindant l' linwe, pask' on-z ahenéve tot saetchant des grossès îpes al mwin); betchete a-. | ahenaedje [o.n.] rahenaedje. Vola tos les semés fwaits, fijhans pår l' ahenaedje. F. hersage, ratissage, recouvrement des semances. | ahenire [f.n.] pitit tchamp metou dilé l' måjhon, k' on rahene comifåt, et planter des verdeures. Dins l' ahenire, gn a veut sovint des åbes a fruts elle esteut recloyowe avou ene håye. I sont tot près d' noste ahenire (J.C. Benoît). rl a: [[Motî:paxhi|paxhi]], [[Motî:cortiaedje|cortiaedje]]. F. verger, enclos. Parintêye: * [[Motî:rahener|rahener]] [[Categoreye:Motî]]