ahener ([[Codjowaedje bouter|codjowaedje]]) [v.c.] (mot d' cinsî)
1. greter ene tere avou des [[Motî:îpe|îpes]], on rustea, u ds ôtès usteyes, divant del semer, po dismantchî les rukes. Li tere est hole, i gn a nén des groumiotes, i gn årè nén mezåjhe di l' ahener. rl a: [[Motî:brijhî|brijhî]], [[Motî:ringyî|ringyî]], [[Motî:rusteler|rusteler]]. F. herser, ratisser.
2. (dins on corti) rascovri les grinnes ki vnét d' esse semêyes avou del fene tere.
3. bouter fer, ovrer durmint. F. peiner.
Etimolodjeye: viebe "[[Motî:haner|haner]]" (shofler, tot stindant l' linwe, pask' on-z ahenéve tot saetchant des grossès îpes al mwin); betchete a-.
| ahenaedje [o.n.] rahenaedje. Vola tos les semés fwaits, fijhans pår l' ahenaedje. F. hersage, ratissage, recouvrement des semances.
| ahenire [f.n.] pitit tchamp metou dilé l' måjhon, k' on rahene comifåt, et planter des verdeures. Dins l' ahenire, gn a veut sovint des åbes a fruts elle esteut recloyowe avou ene håye. I sont tot près d' noste ahenire (J.C. Benoît). rl a: [[Motî:paxhi|paxhi]], [[Motî:cortiaedje|cortiaedje]]. F. verger, enclos.
Parintêye:
* [[Motî:rahener|rahener]]
[[Categoreye:Motî]]