airdiè [o.n.] forveyou air, di set coleurs, ki s' fwait e cir cwand i ploût et k' i fwait do solea. L' airdiè provént do dismantchaedje del blanke loumire dins les gotletes di plouve, e diferinnès loumires di coleur, di tchaeke si wachlire. C' ît ene loumire, èn airdiè ki rewoeyive les cours (M.L. Ledrut Choisez). rl a: åtche-Diè, coroye Sint Djan, croes Sint Djan, corone Sint Djan, roye Sint Djan, poite do paradis, voye do Bon Diu, loyeure do Bon Diu.
Disfondowes: êrdiè, érdiè, êrdiow, êrdië, êrguiè, èrdiè, lêrdiè, lêrdia, ardî, ardi; miersipepieuzmint el notûle ALW 3.66.
Etimolodjeye: mot d' aplacaedje no (air) + ôte no (Diè).