amaker (codjowaedje) [v.c.]

1. maker, assoumer.

2. (imådjreçmint) sorprinde.

| amaké, amakêye [addj.] sibaré (êye), reyusse. Po dire li vraiy, dj' a stî paf, amaké, minme on pô biesse (M. Peclers). Vos n' poloz portant fé d' ôte ki d' esse tot amaké di s' beaté (J. endarme). Octave, amaké: "Bén vs estoz roed sot surmint ! mi feme, c' est da minne" (E. Petithan). rl a: souné, peté, reyusse. F. ébahi(e), abassourdi(e).