amayî, amayeye [addj.] må prin, djinné. Dji so-st amayeye: dji roveye çou k' on m' dit afwait. Bén, wai la, nosse pere, si vos n' serîz nén la avou mi, dji sereu bén amayeye (Y. Gourdin). ça fwait ki Colignon end a fwait po s' tchivå ? :: Colignon est d' siervice, i n' serè nén amayî; Po l' måss, i pout conter, so l' atelêye Pieret (L. Piron). Li diåle esteut binåjhe d' el vey amayî et tot poenneus pask' i n' åreut seu tni promesse (P. Siméon). F. embarrassé, incommodé, contrarié.

Etimolodjeye: viebe fwait so ene troke divancete (a) + no (maye); esse a mayes = diveur des çanses; rl a: acoperner.

| amayî (s' amayî) (codjowaedje) [v.pr.]

1. si mete e dvwer di. On s' a amayî d' aler mostrer l' papî po l' etermint al parintêye. F. faire l'effort de.

2. si rtourner. Ni lu k' esteut Walon ni leye, Flaminde ni s' amayént des cramions k' gn aveut inte les Flaminds et les Walons (P. Maudoux). F. se préoccuper.

3. transi. Al nute, li medcén esteut la; "ni vs amayîz nén", dit-st i l' årtisse, "ci n' est nén gråve, c' est on debut d' andjine (E. Benoît). F. s'inquiéter.

4. si sbarer, s' ewaerer. F. s'étonner.

Coinrece Basse-årdene, Etur-Sambe-et-Mouze.