aminde 1 [f.n.] cwårs k' on doet payî pask' on n' a nén schoûti ene liwè. A m' mariaedje, on-z aveut metou en acsegna "20 F d' aminde ås cis ki cåzèt francès". On n' a nén yeu ene mastoke (B. Dechamp). Etimolodjeye: calcaedje riwalonijhî do F. "amende". | aminder [v.c.] fé payî ene aminde. Les porions n' plént nén aminder les ovrîs. Si to n' metes nén tes wants, to serès amindé. (A. Van Calsteren). rl a: [[Motî:wadjî|wadjî]].