amon [divancete]

1. al, el måjhone (da). On dit eto: mon, tchû. >> amon nozôtes: e nosse måjhone (essegne di des cåbarets, des såles di waloneus).

2. d' amon: ki provént del famile da. Djôzef d' amon Zande do Coibjhî.

Etimolodjeye: etroclaedje del divancete a et do bodje latén "mansus" (måjhone).

• Dipus d' racsegnes sol divancete "amon".