amon [divancete]
1. al måjhone da. On dit eto: mon, emon, tchû. F. chez. >> amon nozôtes: a nosse måjhone (essegne di des cåbarets, des såles di waloneus). F. chez nous.
2. d' amon ki provént del famile da. Djôzef d' amon Zande do Coibjhî. F. de chez.
Etimolodjeye: aplacaedje divancete a + divancete mon 1.
Parintêye :