anîsse [f.n.] 1. feme u båshele k' on s' etind vormint bén avou leye). Elle estént grandès anîsses. Ele lyi dmandéve consey et i sepeut did leye des afwaires k' ele n' åreut nén raconté al meyeuse di ses anîsses (J.P. Dumont). F. amie. 2. feme k' èn ome a divnou s' galant. T' as divnou on vî cropeu; dispoy cwand n' finixh tu pus l' cwarmea tot remoennant ene anîsse (J.M. Masset). On dit eto: boune-anîsse. F. copine. Disfondowes: anîsse, anîze, amîze, amîye.

Omrin: amisse.

Omonimreye coinresse: anisse (plante et gosse).

Mots d' aplacaedje:

• boune-anîsse