anîsse [f.n.]
1. feme u båshele k' on s' etind vormint bén avou leye. Elle estént grandès anîsses. Ele lyi dmandéve consey et i sepeut did leye des afwaires k' ele n' åreut nén raconté al meyeuse di ses anîsses (J.P. Dumont). F. amie.
2. feme k' èn ome a divnou s' galant. T' as divnou on vî cropeu; dispoy cwand n' finixh tu pus l' cwarmea tot remoennant ene anîsse (J.M. Masset). On dit eto: bounamiye. F. copine.
Disfondowes: anîsse, anîze, amîze, amîye.
Omrin: amisse.
Omonimreye coinresse: anisse (plante et gosse).
Mots d' aplacaedje: