anoyî (codjowaedje)

I. [v.c.] rinde anoyeus. Loukîz a: peler, soyî, taener. F. peiner.

II. s' anoyî [v.pr.] divni anoyeus. F. s'attrister. Li vwès des clotches s' anoye ås recwiyems Pask' on Walon a dit "Disk' a" (H. Lerutte). Loukîz a: dizanoyî. F. se désespérer.

| anoymint [o.n.] estance do ci, del cene ki s' anoye. Sayîz don do prinde on pô d' amuzmint u vs alez bén seur mori d' anoymint (F. Duysenx). Lambiet si hape pal tiesse, tot tuzant, pu fé ene djesse di discoraedjmint et d' anoymint (M. Peclers). Loukîz a: disbåtchance, disvoymint. F. désespoir.