anweye [f.n.] longou pexhon come on sierpint ki skepeye el mer, ki rmonte les rivires po vni froyî dins les ptits rixheas, diviè les sourds. Tins del grande setchresse di 1921, Djustin aveut atrapé ene anweye di dpus d' céncwante cintimetes (M. Georges). Divant d' les cure, fåt saetchî les båbes azès anweyes (C. Massaux). F. anguille. >> Les Anweyes: no d' ene plaece di Djimbe. Disfondowes: anwèye, anwîye, inwîye.

Mot d' aplacaedje

• anweye di håye.

• Dipus d' racsegnes so ls anweyes