anweye [f.n.] 1. longou pexhon come on sierpint ki skepeye el mer, ki rmonte les rivires po vni froyî dins les ptits rixheas, diviè les sourds. Tins del grande setchresse di 1921, Djustin aveut atrapè ene anweye di dpus d' céncwante cintimetes (M. Georges). Divant d' les cure, fåt saetchî les båbes azès anweyes. (C. Massaux). F. anguille. >> i fåt todi schoircî l' anweye pa s' cawe: I fåt cmincî èn ovraedje come k' c' est l' pus åjhey. >> Les Anweyes: no d' ene plaece di Djimbe. 2. (po rire) vé. F. pénis. Disfondowes: anwèye, anwîye, inwîye, miersipepieuzmint el mape ALW 8. ?.

Mots d' aplacaedje