apontyî I. [v.c.] 1. aprester. Dj' a-st apontyî mes usteyes po ndaler ås tchamps. Dj' a co apontyi 1000 noveas mots ritrovés dins les carnets do Gaston (L. Baijot). I cour o bwès sol bon motif d' apontyî l' tindreye ås tchampinnes (S. Fontaine). rl a: aprester. F. préparer, apprêter. 2. mete a pont. Il ont apontyî on novea programe di naiviaedje so Etrernete (Rasgoutadje). rl a: adjinçner. F. mettre au point. 3. (mot d' éndjolisse). F. configurer. II. [v.pr.] s' apontyî s' aprester. Ele s' aponteye po-z aler å bal. Vos vs poloz bén apontyî a rçure ene volêye di vosse pere cwand k' i rinterrè. Disfondowes: apontyî, apontiyî, apontyi, apontiyi, apontiè, apontè, apontî, aponti, apôtî, apwèti. Etimolodjeye: bodje "pont", betchete a-, cawete -yî. rl a: epontî. | apontiaedje [o.n.] accion d' apontyî; si rzultat. L' apontiaedje do vaccin sida va co deurer kékès anêyes. L' apontiaedje des nwâces årè dèré 15 djoûs. Dji n' a bouté fok ene dimeye eure a l' apontiaedje di l' éndjole por vos polou ovrer avou l' sistinme d' operance Linux. rl a: apresses, aprestaedje. F. préparation, mise au point, configuration.