aprester (codjowaedje)

I. [v.c.]

1. relire les sacwès k' on årè dandjî (po èn ovraedje, po magnî). Del shijhe, il aprestêye si sogne pol londmwin (J. Houziaux). On vî mandaye aprestêye el dôsse po fé l' cafè d' ene brigåde di monteu (L. Lecomte). Tins k' les moenne-brut tchictént, dins l' eglijhe, on-z aprestéve totafwait. (B. Louis). On dit eto: apontyî. F. préparer, apprêter, combiner. >> aprester les haernas: tot çou k' on a dandjî po fé. Vos pôroz aprester les haernas (Arthur Masson). >> aprester po mori: diner des rmédes ki vont djusse aswadjî les mås, mins sins le rfé, po onk (ene) k' est condåné. Des sfwaits, on n' les sogne pus : on ls apresteye po mori. F. mettre aux soins palliatifs.

2. rassonrer (ene plaece, ene måjhon) po lodjî ene sakî. Paitchîz vs po-z aprester l' tchambe : li ptite arivreut måy ! F. préparer, arranger, aménager, disposer.

3. ataker a cure (èn amagnî). Dji n' a rén apresté po dinner : dji n' a pont d' ameur (Emile Gilliard). Elle apresté des belès ptitès språtes k' elle a fwait rivni avou ene schipe d' a et ene chalote (L. Somme). F. préparer, cuisiner, accomoder.

II. s' aprester

1. fé çou k' i fåt po ene sacwè ki va vni dins on près-futeur. Divant l' waxhea k' est dsu l' bayåd, i s' aprestêye a dire årvey (J. Pirson). F. se préparer, s'apprêter, être disposé.

2. si moussî comifåt. Po vs aprester, i vos fåt co dpus d' tins k' ene vatche po veler - respectans l' bateme -(A. Laloux). F. s'habiller, se parer.

| aprestaedje [o.n.]

1. no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "aprester". F. préparation. >> aprestaedje medicå al moirt : çou k' les docteurs fijhèt a onk, ene k' on sait ki va mori bénrade. F. soins palliatifs. 2. (pus stroetmint) adrovaedje (d' on live)

| apresses [f.n.t.pl.] aprestaedjes. F. préparatifs. >> apresses po mori: aprestaedje medicå al moirt. F. soins palliatifs.

| apreståjhe (a fé)

| aprestance (a fé)

| apresteu (a fé)

Dipus d' racsegnes so les apresses po mori