aréncréns I. [o.n.t.pl.] toele d' raegne; rl a: [[Motî:rantoele|rantoele]]. II. aréncrén [o.n.] (imådjreçmint) pitite fråjhûle djin (come des aréncréns). Etimolodjeye: acolaedje tîxhon po crin d' araegne, araegne-crin. | aréncriné, aréncrinêye [addj.] avou bråmint des aréncréns.