arincrins  ^[1]

I. [o.n.t.pl.] toele d' araegne. Ça fjheut come ene dintele d' arincrins. Loukîz a: rantoele, arantoele, araegnreye. F. toile d'araignée. >> fé les arincrins: rissaetchî les rantoeles.

II. arincrin [o.n.] (imådjreçmint) pitite fråjhûle djin.

| arincriné, arincrinêye [addj.] avou bråmint des arincrins. Totes les bawetes etént arincrinêyes. F. rempli de toiles d'araignée.

Etimolodjeye et tcherpetaedje

aréncrén 

aplacaedje tîxhon, "arin" ^[2] (araegne) + crin; crin d' araegne.

Sicrijhas ezès motîs

arincrin 

arincrin [C1, C9, C13, C106, E1, E2, E170, G208]; arincrè [E1]; arîcrin [E1, E21, G208]; arîcrè [E1, E170]; arêcrin [G208]; arécrin [G208]; alîcrin [G106]; arègncrin [G208]; arègncrègn [G208]; arîcrègn [G208]; alîcrègn [G208]; èrincrin [G106] ^[3]

arincriné 

arincriné [E13] ^[4]

Sourdants

1. ↑ Rifondou on moumint "aréncrén".
2. ↑ Li mot arin, omrin, egzistêye co e picård ey e gåmès (A.L.W. 8, p. 340).
3. ↑ Loukîz el notûle A.L.W. 8. 158.
4. ↑ Loukîz al Djivêye des motîs.