areyoplane [o.n.]
1. (v. m.) avion. On voyaedje en otomobile, En areyoplane, e balon; Les tchvås sont divnous inutiles Po les tcheretes, po les camions; Mins do tins di m' grand-mere, On n' pårléve nén d' tot ça (A. Trigaux). Eco k' t' as råyî des pådjes dins t' cayé po fé des areyoplanes (B. Genaux). Ça fwait, Ive, ki vos arivez a Abidjan en areyoplane et ki vs rescontrez des Olandès (L. Mahin). rl a: plane. F. avion.
2. vî avion. Dji t' asseure ki dj' esteu seré divant d' monter dins ç' vî areyoplane la. rl a: zénk. F. aéroplane, coucou.
Etimolodjeye: calcaedje riwalonijhî do F. "aéroplane", avou stopaedje di l' ahiket, et rbetchfessaedje di letes, 1910.
| areyodrome [o.n.] tchamp d' aviåcion.
| areyopoirt [o.n.] grand tchamp d' aviåcion, et totes ses ahesses po rçure les voyaedjeus et les martchandijhes des avions.