arinner (codjowaedje) [v.c.] si mete a djåzer avou (ene sakî). F. adresser la parole, interpeller. Ti dirès k' on n' arinne les djins k' å moumint k' on nd a mezåjhe, mins dj' a on ptit siervice a ti dmander (D. Salme). On dit eto: atôtchî, adjåzer, apårler, advizer. F. aborder, interpeler.